Devas after conditions toward Brahmas ទេវៈស្វែងរកលក្ខខណ្ឌទៅកាន់ព្រហ្ម

[Johann]

Aramika  

Dieses neue Thema (bzw. diese/r Beitrag/e) wurde  aus abgetrennten Beiträgen, ursprünglich in [Ashram] Thmo Duk (Schiffsfelsen), Aural, Cambodia, អាស្រម ថ្មទូក ស្រុកឪរ៉ាល់ , hinzugefügt. Für ev. ergänzende Informationen zur sehen Sie bitte das Ursprugsthema ein. Anumodana!

The new topic (or post/s) here are originaly from [Ashram] Thmo Duk (Schiffsfelsen), Aural, Cambodia, អាស្រម ថ្មទូក ស្រុកឪរ៉ាល់ . For eventual additionally information: please visit also the Topic of origin. Anumodana!

[Original post:]

Cloudy morning, after Bhante had grasped a deluded view in the morning.

Going south for alms, some villager, hardly ever after alms giving felt inspired today. After a short walk Nyom Chanroth s step son passed by on motor bike, stopped an approached from the front, asking to enter his house as a group from far desires to give alms while clouds quick disappeared.

Returning then, just enter his house, a larger bus stopped and about 30+ Upasika of all ages and two Upasaka entered the front hall as well giving food and tonics, later then following up.

After a short told on the basics of the path and the disadvantages of just doing merits without this basics, e.g. right view, metta, knowing goodness, gratitude, letting go of control and taking on Saddha instead, they easily could find certain mind release in the pleasing, silent and sunny shadow of the Ashrams Devas.

Good 30 minutes, encouraged to go up to Bhante, give tonics, and develop metta, they could develop good states for another 30 min + in silent and then finally made it at the nun's kuti as well, returned joyful toward home, having taken on the task to share given toward the Sangha at other place, carry it with them to assist.

Actually thought to drive back good 2h earlier, fearing rain, like always at Oral, only when those who made merits finally leave, rain would fall down. And so it happened this time as well.

Here some impression on the Devas knowing the basics well and not fearing pleasing dwellings which are without faults: Brahmaviharas.


user/johann/gallery/archiv2023/20230513_01.jpg


user/johann/gallery/archiv2023/20230513_02.jpg


user/johann/gallery/archiv2023/20230513_03.jpg


user/johann/gallery/archiv2023/20230513_04.jpg


user/johann/gallery/archiv2023/20230513_05.jpg


user/johann/gallery/archiv2023/20230513_06.jpg


user/johann/gallery/archiv2023/20230513_07.jpg


user/johann/gallery/archiv2023/20230513_08.jpg


user/johann/gallery/archiv2023/20230513_09.jpg


user/johann/gallery/archiv2023/20230513_10.jpg


user/johann/gallery/archiv2023/20230513_11.jpg


user/johann/gallery/archiv2023/20230513_12.jpg


user/johann/gallery/archiv2023/20230513_13.jpg


user/johann/gallery/archiv2023/20230513_14.jpg


user/johann/gallery/archiv2023/20230513_15.jpg


user/johann/gallery/archiv2023/20230513_16.jpg


user/johann/gallery/archiv2023/20230513_17.jpg


user/johann/gallery/archiv2023/20230513_18.jpg


user/johann/gallery/archiv2023/vid_20230513_01.mp4

Namo tassa bhagavato arahato sammā-sambuddhassa

sut.an.05.176 | ភាគទី ៤៥

(៦. បីតិសុត្តំ)

[៧៦] គ្រានោះ អនាថបិណ្ឌិកគហបតី មានឧបាសកប្រមាណប្រាំរយ ជាបរិវារ ចូលទៅគាល់ព្រះដ៏មានព្រភាគ លុះចូលទៅដល់ហើយ ក៏ថ្វាយបង្គំព្រះដ៏មានព្រះភាគ រួចអង្គុយក្នុងទីសមគួរ។ លុះអនាថបិណ្ឌិកគហបតី អង្គុយក្នុងទីសមគួរហើយ ព្រះដ៏មានព្រះភាគ ទ្រង់មានព្រះពុទ្ធដីកា យ៉ាងនេះថា ម្នាលគហបតី ពួកអ្នកបានទំនុកបម្រុងភិក្ខុសង្ឃ ដោយចីវរ បិណ្ឌបាត សេនាសនៈ និងគិលានប្បច្ចយភេសជ្ជបរិក្ខារហើយ។ ម្នាលគហបតី ពួកអ្នកមិនគួរធ្វើសេចក្តីត្រេកអរ ដោយគ្រាន់តែគិតថា ពួកយើងបានទំនុកបម្រុងភិក្ខុសង្ឃ ដោយចីវរ បិណ្ឌបាត សេនាសនៈ និងគិលានប្បច្ចយភេសជ្ជបរិក្ខារប៉ុណ្ណោះឡើយ។ ម្នាលគហបតី ព្រោះហេតុនោះ ក្នុងសាសនានេះ ពួកអ្នកត្រូវសិក្សា យ៉ាងនេះថា ធ្វើដូចម្តេចហ្ន៎ ពួកយើងនឹងបានចូលកាន់បីតិ ដ៏ស្ងប់ស្ងាត់ ក្នុងកាលដ៏គួរ។ ម្នាលគហបតី ពួកអ្នកត្រូវសិក្សា យ៉ាងនេះឯង។ កាលបើព្រះដ៏មានព្រះភាគ ទ្រង់ត្រាស់យ៉ាងនេះហើយ ព្រះសារីបុត្តដ៏មានអាយុ បានក្រាបទូលព្រះដ៏មានព្រះភាគ យ៉ាងនេះថា បពិត្រព្រះអង្គដ៏ចំរើន អស្ចារ្យណាស់ បពិត្រព្រះអង្គដ៏ចំរើន ចំឡែកណាស់ បពិត្រព្រះអង្គដ៏ចំរើន ពាក្យនេះ ពេញជាសុភាសិត ដែលព្រះដ៏មានព្រះភាគត្រាស់ថា ម្នាលគហបតី ពួកអ្នកបានទំនុកបម្រុងភិក្ខុសង្ឃ ដោយចីវរ បិណ្ឌបាត សេនាសនៈ និងគិលានប្បច្ចយភេសជ្ជបរិក្ខារហើយ។ ម្នាលគហបតី ពួកអ្នកមិនគួរធ្វើសេចក្តីត្រេកអរ ដោយគ្រាន់តែគិតថា ពួកយើងបានទំនុកបម្រុងភិក្ខុសង្ឃ ដោយចីវរ បិណ្ឌបាត សេនាសនៈ និងគិលានប្បច្ចយភេសជ្ជបរិក្ខារ ប៉ុណ្ណោះឡើយ។ ម្នាលគហបតី ព្រោះហេតុនោះ ក្នុងសាសនានេះ ពួកអ្នកត្រូវសិក្សាយ៉ាងនេះថា ធ្វើដូចម្តេចហ្ន៎ ពួកយើងនឹងបានចូលកាន់បីតិ ដ៏ស្ងប់ស្ងាត់ក្នុងកាលដ៏គួរ។ ម្នាលគហបតី ពួកអ្នកត្រូវសិក្សាយ៉ាងនេះឯង។ បពិត្រព្រះអង្គដ៏ចំរើន សម័យណា អរិយសាវក បានចូលកាន់បីតិ ដ៏ស្ងប់ស្ងាត់ សម័យនោះ ហេតុ ៥ យ៉ាង មិនមានដល់អរិយសាវកនោះឡើយ គឺទុក្ខ ទោមនស្សណា ដែលជាគ្រឿងប្រកបដោយកាម របស់អរិយសាវកនោះ ទុក្ខ ទោមនស្សនោះ មិនមានដល់អរិយសាវកនោះ ក្នុងសម័យនោះ ១ សុខ សោមនស្សណា ដែលប្រកបដោយកាម របស់អរិយសាវកនោះ សុខ សោមនស្សនោះ មិនមានដល់អរិយសាវកនោះ ក្នុងសម័យនោះ ១ ទុក្ខ ទោមនស្សណា ដែលប្រកបដោយអកុសល របស់អរិយសាវកនោះ ទុក្ខទោមនស្សនោះ មិនមានដល់អរិយសាវកនោះ ក្នុងសម័យនោះ ១ សុខ សោមនស្សណា ដែលប្រកបដោយអកុសល របស់អរិយសាវកនោះ សុខ សោមនស្សនោះ មិនមានដល់អរិយសាវកនោះ ក្នុងសម័យនោះ ១ ទុក្ខ ទោមនស្សណា ដែសប្រកបដោយកុសល របស់ អរិយសាវកនោះ ទុក្ខ ទោមនស្សនោះ មិនមានដល់អរិយសាវកនោះ ក្នុងសម័យនោះ ១។ បពិត្រព្រះអង្គដ៏ចំរើនសម័យណា អរិយសាវក បានចូលកាន់បីតិដ៏ស្ងប់ស្ងាត់ សម័យនោះ ហេតុ ៥ យ៉ាងនេះ មិនមានដល់អរិយសាវកនោះឡើយ។ ព្រះដ៏មានព្រះភាគត្រាស់ថា ម្នាលសារីបុត្ត ត្រូវហើយ ត្រូវហើយ ម្នាលសារីបុត្ត សម័យណា អរិយសាវក បានចូលកាន់បីតិ ដ៏ស្ងប់ស្ងាត់ សម័យនោះ ហេតុ ៥ យ៉ាង មិនមានដល់អរិយសាវកនោះឡើយ គឺទុក្ខ ទោមនស្សណា ដែលប្រកបដោយកាម របស់អរិយសាវកនោះ ទុក្ខ ទោមនស្សនោះ មិនមានដល់អរិយសាវកនោះ ក្នុងសម័យនោះ ១ សុខ សោមនស្សណា ដែលប្រកបដោយកាម របស់អរិយសាវកនោះ សុខ សោមនស្សនោះ មិនមានដល់អរិយសាវកនោះ ក្នុងសម័យនោះ ១ ទុក្ខ ទោមនស្សណា ដែលប្រកបដោយអកុសល របស់អរិយសាវកនោះ ទុក្ខ ទោមនស្សនោះ មិនមានដល់អរិយសាវកនោះ ក្នុងសម័យនោះ ១ សុខ សោមនស្សណា ដែលប្រកបដោយអកុសល របស់អរិយសាវកនោះ សុខ សោមនស្សនោះ មិនមានដល់អរិយសាវកនោះ ក្នុងសម័យនោះ ១ ទុក្ខ ទោមនស្សណា ដែលប្រកបដោយកុសល របស់អរិយសាវកនោះ ទុក្ខ ទោមនស្សនោះ មិនមានដល់អរិយសាវកនោះ ក្នុងសម័យនោះ ១។ ម្នាលសារីបុត្ត សម័យណា អរិយសាវកបានចូលកាន់បីតិ ដ៏ស្ងប់ស្ងាត់ សម័យនោះ ហេតុ ៥ យ៉ាងនេះឯង មិនមានដល់អរិយសាវកនោះឡើយ។


Satisfaction Sutta

Then Anathapindika the householder, surrounded by about 500 lay followers, went to the Blessed One and, on arrival, having bowed down to him, sat to one side. As he was sitting there the Blessed One said to him, “Householder, you have provided the community of monks with robes, alms food, lodgings, & medicinal requisites for the sick, but you shouldn't rest content with the thought, 'We have provided the community of monks with robes, alms food, lodgings, & medicinal requisites for the sick.' So you should train yourself, 'Let's periodically enter & remain in seclusion & rapture.' That's how you should train yourself.”

When this was said, Ven. Sariputta said to the Blessed One, “It's amazing, lord. It's astounding, how well put that was by the Blessed One: 'Householder, you have provided the community of monks with robes, alms food, lodgings, & medicinal requisites for the sick, but you shouldn't rest content with the thought, “We have provided the community of monks with robes, alms food, lodgings, & medicinal requisites for the sick.” So you should train yourself, “Let's periodically enter & remain in seclusion & rapture.” That's how you should train yourself.'

”Lord, when a disciple of the noble ones enters & remains in seclusion & rapture, there are five possibilities that do not exist at that time: The pain & distress dependent on sensuality do not exist at that time. The pleasure & joy dependent on sensuality do not exist at that time. The pain & distress dependent on what is unskillful do not exist at that time. The pleasure & joy dependent on what is unskillful do not exist at that time. The pain & distress dependent on what is skillful do not exist at that time. When a disciple of the noble ones enters & remains in seclusion & rapture, these five possibilities do not exist at that time.“

[The Blessed One said:] “Excellent, Sariputta. Excellent. When a disciple of the noble ones enters & remains in seclusion & rapture, there are five possibilities that do not exist at that time: The pain & distress dependent on sensuality do not exist at that time. The pleasure & joy dependent on sensuality do not exist at that time. The pain & distress dependent on what is unskillful do not exist at that time. The pleasure & joy dependent on what is unskillful do not exist at that time. The pain & distress dependent on what is skillful do not exist at that time. When a disciple of the noble ones enters & remains in seclusion & rapture, these five possibilities do not exist at that time.”

Quote from: https://sangham.net/km/tipitaka/sut/an/05/sut.an.05.176